Her fırsatta ve halka ısrarla dayatılan -halkın yüzde altmışının- aptal olduğunu söyleyen kesimi bilirsiniz. Ve dahası bu halkın, cahil ve aptal olduğunu gerek siyaset gerek ticaret hatta her türlü hamasete malzeme edildiğini de… İyi de kim bu güruh ve önder özellikleri ne? (Gerçi her işaret edilen parmaktan kalan diğer parmaklar, illaki işaret edeni gösterir.)
Yıllarca ‘halkla derdi olanın siyasette işi olmaz’ dedik ama anlatamadık.
Tabi onlar anlamayınca biz de tanıma muhtaç -bu hali- detaylandıralım istedik.
Haklısınız, kesinlikle katılıyorum halkın almışı aptal ama kim bu halk?
Kurunun yanı yaş, biz yaş yakmayalım.
Bu altmışlar meclisi var ya işte onlar, işte o zebaniler ‘‘Türkün malı, toprağı, kadını, ticareti ‘zimmete haktır’ diyenler, buna göre yaşayan ve hatta buna göre yasa çıkaranlar, yasayla gelip yasayı yıkmaya kalkışanlardır.”
Gerçeği biraz daha netleştirelim.
Onlar ‘‘Türk vatanı ganimetimizdir’’ hadsizliğini kendilerine hak bulan çarpık düzenin düzencileri; mutlak yabancı hakimiyetine bırakılmış eğitimin ve ticaretin ve dahi sömürü ve yıkıcı siyasetin mimarlarıdırlar.
Onlar; kukla siyasetçisiler, ‘parada her yol mübahtır’ diyen iş insanları, vatanın sırrını satanlar, askeri ve güvenlik haddi aşanlar, liyakatli polise- askere-mamura iş yaptırmayanlar, yasayı delenler, yasa tanımayanlar, kurtuluşu kuruluşta bulmayanlar, vatanın sınırlarını ticaretle şekillendiren tacirler, tek yol liberaller, hangi halka ait olduğu belli olmayan görece sosyalistler, ümmetçi/iş birlikçi dernek-vakıf çatısında iş gören köstebekler, mutlak batıcılar, mutlak şeriatçılar, etnik ayrımcılar, öz kimlikleri siyasallaştıranlar, öz kültürü dışlayanlar, varlığımızı aşağılayanlar, demokrasi adı altında bölücülük yapanlar, Atatürkçü, Türkçü, Kürtçü maskesi takıp gerçekte bu olgulara asla ait olmayan siyasal milliler, hangi milletten bahsettiği belli olmayan göçmen milisler, haç yolunu hac yoluna – oradan vaat edilen topraklara çevirip inançları saptıranlar, ilim bilmeyen hocalar, yurt dışına hizmet veren akademisyenler, suçu-suçluyu savunan avukatlar, hukuku tanımayan hakimler, öğretmemek için öğretmen olanlar, bilimden uzak doktorlar, cemiyetçi taraflı gazeteciler, ulusun faydasını gözetmeyen, toplumu buhrana sürükleyen filim yapımcıları, yeteneksiz akraba memurlar, millet yerine kendine vekalet eden vekiller, ne yana baktığı belli olmayan bakanlar, sanatını siyasete satanlar, görselliğiyle öne çıkan kamera yüzler, sığındığı eli tehdit/istila eden göç yolcuları, ekmeğini siyasetten kazanan lümpenler… ve nice benzerleri ince ince, ilmek ilmek tanıma eklenebilir.
Tam da bu kısım netleşince geri kalan Kırklar meclisini tahmin edersiniz. Sesi çıkamayan ama liyakatte elmas gibi aslını yansıtanlar, taviz vermeden onurluca yaşayanlar, hak hukuk bilen erdemliler… işte tam da bu orana emanet ‘’tüm vatanın’’ kerameti. Orta kesim olarak bilirsiniz belki kendilerini. Uçlara hizmet etmezler, dengeyi kültürden, tabiatı dinden, yaşamayı ilhamdan, ilhamı yetenekten, eşitliği tüm canlılara olan haktan yana bilirler. Ve tüm bunlara ‘’Türk evrensel bilgeliği’’ der ve bunu ülkü bilen ve tüm kırklar Türk’tür veya Ne Mutlu türküm diyenler/diyebilenlerdir bunlar.
Hal böyleyken halkımız bu oranı neden üzerine alınmış anlamadım. Sonuçta söz, edeni bağlar. İyi niyetimizden mi yoksa gerçekten potansiyelimizin farkında olmadığımızdan mı bilinmez ama artık bu algı literatürdeki gerçek yerini bulmalı.
Ülkemizin nüfusu kaç olursa olsun bu oranların içindeki analiz değişmez ama bu çarpık oran düşebilir.
Almışın Ahalisi ya da Kırkın Ahisi olmak bize bağlı.
Her seçim bir hayat, her hayat bir seçim ise bu daire meclisinde unutulmaması gereken, başlanan noktanın sonun da kendisine hizmet ettiği gerçeğidir. Hatırlanması gereken ise Hezarfen genlere sahip olan bizlerin, hep zeki ve zengin, asil ve soylu olduğumuzdur. Ve yine hatırlanmalı ki bulunduğumuz sosyolojik gerçeklikte, gelecekte ne diyeceğimizi geçmişten bilmemiz, bu seçimde önemli etkenlerdendir.
Peki başka hangi etkenleri var sayabiliriz?
Bu manada; kendi kanımızla kurduğumuz devletin nasıl işleyeceğini, nasıl savunulacağını, nasıl korunup kollanacağını, nesilleri nasıl yetişeceğimizi bilmekle yükümlüyüz. (Altmışlar meclisinin eylemi, her seferinde kendilerine çıkan kısır bir döngüdür.) Bu kapalı devre algılarından nasıl çıkacağımız yazılı dikit taşlarda ve bugünkü Nutuk’ta açıktır. Unutmayın! Bu gibi durumlardan anlımızın akıyla çıkmak biz kırklar meclisinin ata sporudur. İşte bu yüzden ‘‘işlerine’’ kırklar olmadan devam etmek isterler. Türk Ulusu binlerce yıldır bu çarpık denklemle savaştı. Bu erdemli savaş için yola çıkan herkese ‘’efendiler’’ dendi. Bu hitabın onuruyla ve insancıl bir sabırla ‘‘hakikatin kendimizde olduğunu’’ bilmeli ve tarafımıza yöneltilen -ağır hitaplara- yerinde ve zamanında uygun yanıtlar verilebilmeliyiz. Bu ilkeler ışığında ‘’Hattı müdafaanın -saptırılmamış- akılcı barış ve sathı müdafaa akılcı töre ile ilerlediğini” görüp, bilmek yapılması gereken ilk evredir.
Bu söze dair bile yola çıkmış olsak, ülkeyi kime neden teslim ettiğimize karar vermemiz gerekir. Tüm sonuçlar hepimizin sorumluluğundadır. Kırkların en büyük özelliği zekâ, duygu, his ve aklın bütünlüğünü ‘‘uyanık bilinç’’ olarak tanımasıdır. Günümüzde bu denklemi yaşatmak tarihi önem arz etmektedir.
Neticede yapılması gereken; Türkün kırklar meclisine ait UluUs’unu, bu altmışlar meclisinden arındırıp, -Atamızın bahsettiği- efendiler meclisine taşımaktır. Bizler bu aklı ‘‘tarih sahnesinde’’ son kez insanlığa kanıtlamış ve eğer gerekiyor ise bir kez daha hatırlatmakta çekincesi olmayan yurttaşlarız.
İlk ve son barış olan Lozan aklı bizim eserimiz ve derdimizdir. Bunu tamamlanıp var olma adına altmışlardan sıfır, kırktan yüz yaratabiliriz gerçeklikte buluşmalıyız. Bu mozaik tımarhane de akıllı olmaya ve bunun bedelini ödemeye var mısınız?
Simge ERCİYAS
