Barzani’nin Cizre Ziyareti: Devlet Hafızasında Kabul Edilemeyecek Bir Manzara
Cizre’de yaşanan Barzani ziyareti, bir kültür etkinliği kılıfına sokulsa da aslında Türkiye’nin devlet ciddiyetini sorgulatacak kadar sorunlu bir tablonun ortaya çıkmasına neden oldu. Bir ülkeye, üstelik Türkiye gibi köklü bir devlete, yabancı bir siyasi figürün kendi silahlı ekibiyle girip rahatça dolaşması; hangi isim, hangi amaç, hangi başlık altında yapılırsa yapılsın kabul edilebilir değildir.
“Sempozyum”, “kültürel buluşma”, “tarihî ziyaret” gibi yumuşatıcı ifadeler kullanılan bu organizasyon, gerçekte protokolün gevşetildiği, egemenlik çizgisinin flulaştırıldığı tehlikeli bir pratiğe dönüştü. Devlet yönetiminde görüntüler sözlerden daha çok konuşur. Cizre’de verilen görüntü, Türkiye’nin alışık olduğu devlet vakarının çok uzağındadır.
Üstelik işin bir başka boyutu daha var: Yerel siyasi temsil tamamen devre dışı bırakıldı. Bölgenin gerçek siyasi aktörleri yok sayılarak yapılan her temas, toplumsal dengeleri bozmakla kalmaz; ileride daha büyük kırılmalara kapı aralar. Eğer gerçekten bir barış söylemi kurulacaksa bunun yolu kapalı kapılar ardında yapılan organizasyonlardan değil; bölgenin tüm temsil dinamiklerini dikkate alan, şeffaf ve ciddi bir süreçten geçer.
Bazıları bu ziyareti “tarihi bir adım” diye pazarlamaya çalışabilir. Fakat gerçeği görmek için abartıya gerek yok: Bu ziyaret, devlet protokolünün zarar gördüğü, güvenlik denkleminin gevşediği, Türkiye’nin egemenlik çizgisine gölge düşüren problemli bir organizasyondur.
Son söz açık: Türkiye, görüntüde bile devlet ciddiyetini zedeleyecek uygulamaları tolere edecek bir ülke değildir. Eğer kültürel ya da siyasi bir adım atılacaksa önce devletin onuru, disiplini ve kuralları korunacak; geri kalan her şey bunun arkasından gelecektir. Aksi halde iyi niyet söylemleri yalnızca masada bırakılan süslü cümlelerden ibaret kalır.
