Sarayın Soytarıları
Son yıllarda sosyal medya denilen mecrada bir takım tipler türedi. Öyle tipler ki, dün söylediklerini bugün yalanlayan, inandıklarını iddia ettikleri değerleri üç kuruşa satan, sahte bir tarih ve çarpık bir ideoloji üzerinden toplumu zehirleyen asalaklar… Bunların derdi ne memleket ne millet, ne de hakikat. Tek dertleri var: Saraya hoş görünmek, bir yerden nemalanmak, biraz daha şöhret devşirmek, üç beş lira kazanmak…
Bu güruhun başında, kendisini tarihçi, araştırmacı, entelektüel olarak pazarlayan ama aslında tarihten, ilimden, irfandan bihaber şarlatanlar var. Püsküllü Deli ve onun zihniyetinin ürettiği uydurma anlatılarla Atatürk’e, Cumhuriyet’e ve bu milletin ortak değerlerine saldırıyorlar. Çünkü bilirler ki, hakikate saldırmak rant getirir, hurafeye sarılmak menfaat kapılarını açar.
Güldürmeyen trajikomik tipler de var içlerinde… Dün “Reisimizin yanındayız” diye bağırıp çağıran, sonra ekonomik kriz kendisini vurunca “Açız, bittik, tükendik” diye ağlayan, ama bir bakmışsınız boynuna patates-soğan kolyesi takıp “Reisi soğana satmayız” diyen zavallılar… İşte bunlar, şeref, haysiyet ve onurun nasıl buharlaştığını gözler önüne seren ibretlik vakalar. Bir insanın nasıl iki paralık olabileceğinin canlı örnekleri…
Şu hale bakın! Para için, şöhret için, üç beş menfaat uğruna takla atmaya, yalan söylemeye, dün söylediklerinin tam tersini iddia etmeye utanmıyorlar. Oysa bir Müslümanın en büyük serveti şerefidir, haysiyetidir, onurudur. Din de, tarih de, millet de bunların umurunda değil. Saray sofrasında artan kırıntıları toplamak için ruhlarını satan bu zavallılar, düne kadar Ebu Leheb’in yolunda yürüyenler neyse, bugün de onlardır.
Ama unutmayın! Bu millet ne sahte tarihçilerin yalanlarına ne de sarayın soytarılarına kanar. Yalana, riyaya, menfaate sarılanlar tarihin çöplüğünde kaybolup gider. Hakikat ise daima ayakta kalır.
Sultan değişir ama soytarı değişmez.
Kadir Uğur Yılmaz
